شب موعود :)

الان که دارم این پست رو مینویسم «شب قبل از عروسی مونه » ، باورت میشه؟؟؟ چقدر زمان زود میگذره :) انگار همین دیروز بود که تو پارک اب و اتش کنار هم راه میرفتیم و میگفتیم کی میشه بتونیم دست همو بگیریم و راه بریم... :) حالا از فردا برای همیشه انشاالله دستمون تو دست همه :) 

عزیز دلم... من برای فردا کلییی ذوق دارم... و از اونطرف هم استرس دارم :اس برا اینکه همه چیز خوب پیش برهههه ، برا اینکه خسته نشیممم یه وقتی اذیت نشیممم...

و راستش میدونی در عین حال یکم ترس... میدونی به دست اوردن خیلییی شیرینه :) به دست اوردن تو، به دست اوردن تویی که حتی یاد اغوشت هم ارامش میاره به قلب من :) تویی که خوندن کامنتت همه استرس های عالم رو میشوره میبره... :) ولی میدونی... به دست اوردن با همه شیرینیش ترسناکه... ترس از دست دادن... وقتی ادم یه چیز خیلیییی عزیز داره، حتی تصور اینکه یه وقتی یه لحظه ای یه جوری نباشه... جای اونایی که نیستن الان پیشمون تو شادیمون خیلی خالیه... جای بابازری، پدربزرگم، عمه ام، مادربزرگت...

از خدا میخوام بمونیم برا هم تا ابد :) 

دوست دارم دوست دارم دوست دارم :)